15 listopada 1916 roku w Vevey w Szwajcarii zmarł Henryk Sienkiewicz.

Sto lat od Jego śmierci społeczność szkolna uczciła wielkiego Polaka. Począwszy od drugiej do siódmej lekcji, przez pierwsze pięć minut, ustami naszych uczniów: Dominika Fereta (2b), Magdaleny Żegleń (2b), Michała Majki (3a), Adrianny Róg (1c), Krzysztofa Roga (2c), Karoliny Rataj wybrzmiewał Sienkiewicz fragmentami swoich utworów.

Społeczność szkolna mogła wysłuchać przez szkolny radiowęzeł urywki powieści, opowiadań, nowel czy reportaży. W tym celu wybrano tytuły: Szkice węglem (z 1877 r.), Janko Muzykant (z 1278 r.), Listy z podróży do Ameryki (z 1880 r.), Pan Wołodyjowski (z 1888 r.), Bez dogmatu (z 1891 r.), Quo vadis (z 1896 r.).

W ten sposób jedni mogli przypomnieć sobie jego utwory, inni po raz pierwszy dowiedzieć się o takowych. Niemniej jedni i drudzy przeżyli duchową ucztę. Wszak słowami Stanisława Cata-Mackiewicza „My z niego wszyscy”.